1142: UPDATE command denied to user 'pa_szczecin'@'localhost' for table 'banners'

1142: UPDATE command denied to user 'pa_szczecin'@'localhost' for table 'banners'

1142: UPDATE command denied to user 'pa_szczecin'@'localhost' for table 'banners'

1142: UPDATE command denied to user 'pa_szczecin'@'localhost' for table 'banners'

1142: UPDATE command denied to user 'pa_szczecin'@'localhost' for table 'banners'

1142: UPDATE command denied to user 'pa_szczecin'@'localhost' for table 'banners'

1142: UPDATE command denied to user 'pa_szczecin'@'localhost' for table 'banners'

1142: UPDATE command denied to user 'pa_szczecin'@'localhost' for table 'banners'

1142: UPDATE command denied to user 'pa_szczecin'@'localhost' for table 'banners'

1142: UPDATE command denied to user 'pa_szczecin'@'localhost' for table 'banners'

1142: UPDATE command denied to user 'pa_szczecin'@'localhost' for table 'banners'

1142: UPDATE command denied to user 'pa_szczecin'@'localhost' for table 'banners'

Handel ludźmi
Nie bądź towarem, nie daj się sprzedać!
18.10.2010
Drukuj

Poznaj prawne aspekty handlu ludźmi.

Handel ludźmi, nazywany niewolnictwem XXI wieku, jest przestępstwem przeciwko wolności człowieka (rozdział XXIII Kodeksu karnego) o charakterze konwencyjnym, ściganym na mocy umów międzynarodowych, których Polska jest stroną.

Jeszcze do niedawna przestępstwo to było usytuowane w grupie przestępstw przeciwko porządkowi publicznemu, co zmieniła nowelizacja ustawy Kodeks karny i innych ustaw z dnia 20 maja 2010 r., która weszła w życie z dniem 8 września 2010 r. i jest to zmiana w dobrym kierunku bo podstawowym dobrem, w które godzą sprawcy handlu ludźmi jest właśnie wolność ich ofiar.
Aktualnie obowiązujący przepis art. 189a § 1 kk (uprzednio 253 § 1 kk) jest sformułowany bardzo klarownie.
Kto dopuszcza się handlu ludźmi podlega karze pozbawienia
wolności na czas nie krótszy od lat 3.
Zagrożenie taką karą oznacza, że handel ludźmi jest zbrodnią, czyli czynem, w którym ustawodawca dostrzega wysoki ładunek społecznej szkodliwości. Mówiąc prościej, jest to przestępstwo bardzo poważne i groźne dla porządku prawnego. Przestępstwem jest również czynienie przygotowań do handlu ludźmi (novum) oraz niezawiadomienie organów ścigania w razie posiadania wiarygodnych wiadomości o przygotowaniu, usiłowaniu lub dokonaniu handlu ludźmi (novum). Przestępstwo to jest ścigane z urzędu, czyli niezależnie od woli pokrzywdzonego. Należałoby więc odpowiedzieć sobie na pytanie, co jest tego powodem, na czym handel ludźmi polega i dlaczego właściwie zasługuje na tak dolegliwą represję karną. Otóż dlatego, że godzi w najwrażliwsze sfery życia człowieka, w prawo do decydowania o sobie, o swoim życiu, o wyborze miejsca pobytu i sposobu postępowania. Człowiek staje się towarem o wartości handlowej, którą wyznacza jego przydatność do celów zamierzonych przez sprawców. Najczęściej jest to eksploatacja seksualna lub ekonomiczna, w tym praca przymusowa, żebractwo, zmuszanie do kradzieży lub popełniania innych przestępstw, przymusowe pobieranie organów.

Przez dość długi czas praktycy prawa karnego borykali się z problemem braku kodeksowej definicji handlu ludźmi. Oczywiście, pomocne były przy tym regulacje międzynarodowe, jak Protokół o zapobieganiu, zwalczaniu oraz karaniu za handel ludźmi, w szczególności kobietami i dziećmi (tzw. Protokół z Palermo) uzupełniający Konwencję Narodów Zjednoczonych przeciwko międzynarodowej przestępczości zorganizowanej, przyjęty przez Zgromadzenie Ogólne ONZ 15 listopada 2000 r. Rzeczpospolita Polska ratyfikowała Protokół 26 września 2003 r.
Wspomniana już wyżej nowelizacja wprowadziła definicję handlu ludźmi do Kodeksu karnego, co bez wątpienia ułatwi pracę policjantów,
sędziów i prokuratorów. Także nieprofesjonalistom będzie łatwiej sięgnąć do kodyfikacji karnej, aniżeli poszukiwać stosownych aktów międzynarodowych.
Zgodnie z definicją zawartą w art. 115 § 22 kk (słowniczek), handlem ludźmi jest werbowanie, transport, dostarczanie, przekazywanie, przechowywanie lub przyjmowanie osoby z zastosowaniem:
1)    przemocy lub groźby bezprawnej,
2)    uprowadzenia,
3)    podstępu,
4)    wprowadzenia w błąd albo wyzyskania błędu lub niezdolności do należytego pojmowania przedsiębranego działania,
5)    nadużycia stosunku zależności, wykorzystania krytycznego położenia lub stanu bezradności,
6)    udzielenia albo przyjęcia korzyści majątkowej lub osobistej albo jej obietnicy osobie sprawującej opiekę lub nadzór nad inną osobą.
    w celu jej wykorzystania, nawet za jej zgodą, w szczególności w prostytucji, pornografii lub innych formach seksualnego wykorzystania, w pracy lub usługach o charakterze przymusowym, w żebractwie, w niewolnictwie lub innych formach wykorzystania poniżających godność człowieka albo w celu pozyskania komórek, tkanek lub narządów wbrew przepisom ustawy. Jeżeli
zachowanie sprawcy dotyczy małoletniego, stanowi ono handel ludźmi,
nawet gdy nie zostały użyte metody lub środki wymienione w pkt 1-6.
Warto zwrócić uwagę, że ze zbrodnią handlu ludźmi mamy
do czynienia także wtedy, gdy ofiara świadomie godzi się na bycie towarem,
do czego najczęściej skłania ją trudna sytuacja materialna. Jeżeli chodzi o małoletnich (osoby do 18 roku życia), którzy stali się obiektem werbunku, transportu, przekazywania czy przyjmowania, handel ludźmi zachodzi nawet wtedy, gdy sprawca nie używa przemocy, groźby, uprowadzenia, podstępu, czy nadużycia stosunku zależności, ani też nie udziela korzyści majątkowej np. osobie sprawującej opiekę nad dzieckiem.
Ten aspekt jest szczególnie ważny dla pedagogów i wychowawców, którzy w codziennej pracy mogą się zetknąć z polskimi dziećmi i młodzieżą zagrożoną przestępstwem handlu ludźmi oraz z cudzoziemskimi dziećmi bez opieki, które niekiedy są umieszczane przez sprawców handlu w polskich placówkach opiekuńczych na czas tranzytu, przed ekspedycją, z reguły do Europy Zachodniej.
Trzeba bowiem pamiętać, że Polska, która początkowo, w latach 90-tych ubiegłego wieku, była głównie krajem pochodzenia ofiar, od dłuższego czasu pełni trojaką funkcję jako kraj:
    pochodzenia,
    tranzytu,
    przeznaczenia ofiar (czyli kraj docelowy).
Handel ludźmi nie musi być transgraniczny, może odbywać się tylko na terenie jednego państwa, choć najczęściej ma charakter międzynarodowy. Zajmują się nim zwykle zorganizowane grupy przestępcze bo jest to intratny proceder, porównywalny do handlu bronią i narkotykami, a jednocześnie obarczony stosunkowo niewielkim ryzykiem i nie wymaga wielu nakładów. Sprzyja mu popyt na tanią siłę roboczą i na usługi seksualne oraz ciągle zbyt
niska świadomość społeczna na temat handlu ludźmi.
Ofiara tego przestępstwa, poza nielicznymi wyjątkami, nie godzi się na wykorzystanie albo przynajmniej nie akceptuje skali wykorzystania
(np. godzi się na prostytucję, ale nie w tak drastycznych formach, jakie narzucają sprawcy). Ów sprzeciw ofiary najczęściej powoduje, że są w stosunku do niej popełniane kolejne czyny zabronione takie jak:
    pozbawienie wolności (art. 189 kk),
    uszkodzenie ciała, pobicie (art. 156 kk i nast.),
    groźby karalne (art. 190 § 1 kk),
    zmuszanie do określonego zachowania art. 191 § 1 kk (do żebractwa, kradzieży),
    zmuszanie do uprawiania prostytucji (art. 203 kk),
    utrwalanie wizerunku nagiej ofiary lub ofiary w trakcie czynności seksualnej poprzez użycie przemocy, groźby, podstępu (art. 191a § 1 kk), często w celu późniejszego szantażu,
    kradzież lub zatrzymanie dokumentów tożsamości (art. 275§1 kk, art. 276kk),
    bezprawne pobieranie organów lub tkanek (art. 44 ustawy z dnia 1 lipca 2005 r. o pobieraniu, przechowywaniu i przeszczepianiu komórek, tkanek
i narządów – udział w bezprawnym przeszczepianiu i obrocie narządami),
    aplikowanie narkotyków (przestępstwa z ustawy z dnia 29 lipca 2005 r.
o przeciwdziałaniu narkomanii).
Trzeba również pamiętać, że problem handlu ludźmi pojawia się także poza Kodeksem karnym. Art. 8 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. Przepisy wprowadzające Kodeks karny przewiduje zbrodnię, która polega na tym, że sprawca powoduje oddanie osoby w stan niewolnictwa lub utrzymuje
ją w tym stanie albo uprawia handel niewolnikami. Pojęcie niewolnictwa zostało zdefiniowane w art. 115 § 23 kk (słowniczek).
Niewolnictwo jest stanem zależności, w którym człowiek traktowany jest jak przedmiot własności. Przestępstwo z art. 8 p.w.k.k. tym się różni od handlu ludźmi (art. 189a § 1 kk), że zachowanie sprawcy zawsze jest podejmowane bez zgody ofiary. Przepis jest umieszczony poza Kodeksem karnym
z uwagi na przekonanie, że takie przestępstwo nie występuje i nie wystąpi
w Polsce.
Jako prokuratorzy współpracujący z organizacjami społecznymi zajmującymi się problematyką współczesnego niewolnictwa wiemy, że ofiary handlu ludźmi to osoby, które przeżyły głęboką traumę, ich psychika jest z reguły bardzo poraniona, nie mają zaufania do otoczenia, w tym także do organów ścigania z tego powodu, że często przez długi czas były wykorzystywane i mają świadomość, że kiedy najbardziej potrzebowały pomocy będąc w rękach sprawców, to ta pomoc nie nadeszła we właściwym momencie i wreszcie, boją się mówić o swoich przeżyciach z obawy przed sprawcami (groźby, szantaże, kompromitujące nagrania) i obawiając się reakcji otoczenia (pokutuje stereotyp o tym, że np. ofiara eksploatacji seksualnej sama jest sobie winna). Ponadto, silny jest strach przed wykluczeniem społecznym, zwłaszcza w środowiskach wiejskich i małych miastach.
Uwzględniając te wszystkie aspekty ukształtowano algorytm
i metodykę postępowania funkcjonariuszy Policji i prokuratorów w sprawach dotyczących handlu ludźmi. Ideą jest zapobieżenie, bądź choćby zminimalizowanie procesu wtórnej wiktymizacji, czyli dodatkowego cierpienia ofiary
w związku z uczestnictwem w procedurze karnej. Służą temu rozmaite rozwiązania, a zwłaszcza:
    przesłuchanie przez osobę tej samej płci,
    niezmienność osoby prowadzącej postępowanie przygotowawcze,
    udział psychologa (jeśli to konieczne),
    udział przedstawiciela organizacji społecznej wspierającej ofiary handlu
ludźmi,
    minimalizowanie ilości przesłuchań,
    przesłuchanie przed sądem już w toku postępowania przygotowawczego, gdy istnieje obawa, że w późniejszym czasie nie będzie można tej czynności
wykonać,
    okazanie w sposób wyłączający bezpośredni kontakt ofiary z osobami okazywanymi (przez tzw. lustro weneckie),
    zastrzeżenie danych adresowych do wyłącznej wiadomości prokuratora
i sądu,
    w wyjątkowych wypadkach, tj. gdy zachodzi uzasadniona obawa niebezpieczeństwa dla życia, zdrowia, wolności albo mienia w znacznych rozmiarach pokrzywdzonego lub osoby dla niego najbliższej – decyzja o zachowaniu w tajemnicy tożsamości świadka, w tym danych osobowych (świadek incognito) – art. 184 kpk, oczywiście ma to uzasadnienie, gdy osób pokrzywdzonych jest więcej,
    zdroworozsądkowa ocena zachowań pokrzywdzonego sprzecznych z prawem, a bezpośrednio wynikających z sytuacji jego zależności od sprawców.

To warto zapamiętać:
    istnieją instrumenty prawne pozwalające na skuteczne ściganie sprawców handlu ludźmi, z jednoczesną dbałością o prawa ofiar,
    pokrzywdzeni mogą korzystać z szerokiej oferty wsparcia ze strony organizacji pozarządowych udzielających pomocy psychologicznej, w razie potrzeby skorzystać ze schronienia, wyżywienia, wsparcia profesjonalistów i programów reintegracji społecznej, pomagających w powrocie do normalnego życia,
    powinno być to zachętą do czujnego obserwowania rzeczywistości, by zidentyfikować osoby będące ofiarami lub zagrożone handlem ludźmi i zachęcić je do zawiadamiania organów ścigania o przestępstwie lub uczynić to osobiście,
    bardzo pomocne mogą być spostrzeżenia pedagogów i nauczycieli mających na co dzień kontakt z dziećmi i młodzieżą – winno budzić niepokój nietypowe zachowanie dziecka, ubiór i akcesoria nieadekwatne do sytuacji materialnej rodziców, wyjazdy za granicę bez opieki, nieumiejętność racjonalnego wytłumaczenia poprawy sytuacji bytowej, postawa wycofania i izolacji od grupy rówieśniczej, nadmierna dojrzałość, udzielanie wyuczonych odpowiedzi na pytania o sytuację życiową, co może być efektem swoistej edukacji ze strony sprawcy,
    nieoceniona jest współpraca placówek szkolnych z pracownikami pomocy społecznej w rozpoznaniu zagrożeń i identyfikacji pokrzywdzonych, którzy niekiedy nie potrafią nazwać swej krzywdy,
    kluczowa wydaje się być intensywna edukacja dzieci i młodzieży ukierunkowana na kształtowanie właściwych postaw życiowych tj. umiejętności krytycznego i analitycznego myślenia, ostrożności oraz wyrabianie u młodzieży gotowości i umiejętności proszenia o pomoc osób zaufanych: pedagogów
i wychowawców w rozeznaniu nowych sytuacji życiowych,
    wiedza o handlu ludźmi jest potrzebna każdemu bo niemal każdy może stać się ofiarą lub pomóc ofierze.


Oprac. E. Sielewończuk,
Szczecin, październik 2010 r.

 


 

Akty prawne

Wyciąg z ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny (Dz. U. z 1997 r.
Nr 88,poz. 553 z późn. zm.)


Art. 189. § 1. Kto pozbawia człowieka wolności,
podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.
§ 2. Jeżeli pozbawienie wolności trwało dłużej niż 7 dni, sprawca
podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10.
§ 3. Jeżeli pozbawienie wolności, o którym mowa w § 1 lub 2, łączyło się ze szczególnym udręczeniem, sprawca
podlega karze pozbawienia wolności na czas nie krótszy od lat 3.

Art. 189a. § 1. Kto dopuszcza się handlu ludźmi,
podlega karze pozbawienia wolności na czas nie krótszy od lat 3.
§ 2. Kto czyni przygotowania do popełnienia przestępstwa określonego w § 1,
podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.

Art. 190. § 1. Kto grozi innej osobie popełnieniem przestępstwa na jej szkodę lub szkodę osoby najbliższej, jeżeli groźba wzbudza w zagrożonym uzasadnioną obawę, że będzie speł-niona,
podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.
§ 2. Ściganie następuje na wniosek pokrzywdzonego.

Art. 191. § 1. Kto stosuje przemoc wobec osoby lub groźbę bezprawną w celu zmuszenia innej osoby do określonego działania, zaniechania lub znoszenia,
podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.
§ 2. Jeżeli sprawca działa w sposób określony w § 1 w celu wymuszenia zwrotu wierzytelno-ści,
podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.

Art. 191a. § 1. Kto utrwala wizerunek nagiej osoby lub osoby w trakcie czynności seksualnej, używając w tym celu wobec niej przemocy, groźby bezprawnej lub podstępu, albo wizerunek nagiej osoby lub osoby w trakcie czynności seksualnej bez jej zgody rozpowszechnia,
podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.
§ 2. Ściganie następuje na wniosek pokrzywdzonego.

Art. 203. Kto, przemocą, groźbą bezprawną, podstępem lub wykorzystując stosunek zależno-ści lub krytyczne położenie, doprowadza inną osobę do uprawiania prostytucji,
podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10.

Art. 204. § 1. Kto, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, nakłania inną osobę do uprawiania prostytucji lub jej to ułatwia,
podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.
§ 2. Karze określonej w § 1 podlega, kto czerpie korzyści majątkowe z uprawiania prostytucji przez inną osobę.
§ 3. Jeżeli osoba określona w § 1 lub 2 jest małoletnim, sprawca
podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10.
§ 4. (uchylony).

Art. 240. § 1. Kto, mając wiarygodną wiadomość o karalnym przygotowaniu albo usiłowaniu lub dokonaniu czynu zabronionego określonego w art. 118, 118a, 120-124, 127, 128, 130, 134, 140, 148, 163, 166, 189, 189a § 1, art. 252 lub przestępstwa o charakterze terrorystycz-nym, nie zawiadamia niezwłocznie organu powołanego do ścigania przestępstw,
podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.
§ 2. Nie popełnia przestępstwa określonego w § 1, kto zaniechał zawiadomienia, mając do-stateczną podstawę do przypuszczenia, że wymieniony w § 1 organ wie o przygotowywanym, usiłowanym lub dokonanym czynie zabronionym; nie popełnia przestępstwa również ten, kto zapobiegł popełnieniu przygotowywanego lub usiłowanego czynu zabronionego określonego w § 1.
§ 3. Nie podlega karze, kto zaniechał zawiadomienia z obawy przed odpowiedzialnością kar-ną grożącą jemu samemu lub jego najbliższym.

 

Dz.U.05.18.158

przeciwko międzynarodowej przestępczości zorganizowanej,
przyjęta przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych dnia 15 listopada 2000 r.
(plik .pdf do pobrania - kliknij TU)

Dz.U.05.18.160

w szczególności kobietami i dziećmi,
uzupełniający Konwencję Narodów Zjednoczonych przeciwko międzynarodowej przestępczości zorganizowanej, przyjęty przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych dnia 15 listopada 2000r.

(plik .pdf do pobrania - kliknij TU)


cofnij...

1142: UPDATE command denied to user 'pa_szczecin'@'localhost' for table 'banners'

1142: UPDATE command denied to user 'pa_szczecin'@'localhost' for table 'banners'

1142: UPDATE command denied to user 'pa_szczecin'@'localhost' for table 'banners'

1142: UPDATE command denied to user 'pa_szczecin'@'localhost' for table 'banners'

1142: UPDATE command denied to user 'pa_szczecin'@'localhost' for table 'banners'

1142: UPDATE command denied to user 'pa_szczecin'@'localhost' for table 'banners'

czwartek, 28 marca 2024
pnwtsrczptsbnd
010203
04050607080910
11121314151617
18192021222324
25262728293031
OGŁOSZENIA
Ap I K 1181/8/15 - Wyniki konkursu na stanowisko asystenta prokuratora
Na dzień 20.01.2016

KOMUNIKAT
    
Na podstawie § 14 ustęp 1 i 2 pkt 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 10 września 2015 r. w sprawie szczegółowego sposobu i trybu przeprowadzania konkursów na stanowisko asystenta prokuratora (Dz.U.2015.1436) informuję, że:

a/ w wyniku konkursu na stanowisko asystenta prokuratora przeprowadzonego w dniach:
- 17 grudnia 2015 r.
- 18 grudnia 2015 r.
- 14 stycznia 2016 r.
- 19 stycznia 2016 r.
- 20 stycznia 2016 r.
do zatrudnienia na stanowisku asystenta prokuratora w Prokuraturze Apelacyjnej w Szczecinie zostali zakwalifikowani następujący kandydaci, którzy uzyskali najwyższą liczbę punktów:

więcej ->
III etap - asystent prokuratora
Na dzień 15.01.2016

Do III etapu konkursu na asystenta prokuratora w Prokuraturze Apelacyjnej w Szczecinie zakwalifikowały się osoby:

  1. Natalia ANTCZAK
  2. Marta BAJOR
  3. Ewa HERMACH
  4. Patryk JAROSZ
  5. Bartłomiej KATARZYŃSKI
  6. Marta KOPICKA
  7. Natalia KOZAROWSKA
  8. Monika MACHTEL-BERLIŃSKA
  9. Aleksandra ORNACKA

...

więcej ->
Ap I K 1181/8/15 Zarządzenie
Na dzień 29.12.2015

Ap I K 1181/8/15

Zarządzenie

Na podstawie § 7 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 10 września 2015r. w sprawie szczegółowego sposobu i trybu przeprowadzania konkursów na stanowisko asystenta prokuratora (Dz.U. z 2015r.poz. 1436), po stwierdzeniu przez Komisję  konkursową na posiedzeniu w dniu 29 grudnia 2015r. , że zgłoszenie pana Łukasza Pawła Sołtysiaka spełnia wymogi formalne określone w § 3 ust.1, dopuszczam  pana Łukasza Pawła Sołtysiaka do  drugiego etapu konkursu, który przeprowadzony zostanie w dniu 14 stycznia 2016r. o godz.9.00  w siedzibie Prokuratury Apelacyjnej w Szczecinie, ul. Stoisława 6, w sali nr 28.

                                                                                                                          Prokurator Apelacyjny

                                                                                                                               Józef  Skoczeń


więcej ->

1142: UPDATE command denied to user 'pa_szczecin'@'localhost' for table 'banners'

1142: UPDATE command denied to user 'pa_szczecin'@'localhost' for table 'banners'

1142: UPDATE command denied to user 'pa_szczecin'@'localhost' for table 'banners'

1142: UPDATE command denied to user 'pa_szczecin'@'localhost' for table 'banners'

1142: UPDATE command denied to user 'pa_szczecin'@'localhost' for table 'banners'

1142: UPDATE command denied to user 'pa_szczecin'@'localhost' for table 'banners'

Prokuratura Apelacyjna w Szczecinie